‘Zou dat nou de invloed van die zomer- en winterboeken zijn, uit mijn jeugd? Of eerder PacMan?’
‘Pardon?’
‘Het feit dat ik zo’n schilderij bekijk als de muis of als de PacMan die het labyrint door moet akkeren, om alle kaasjes op te eten.’
‘Automatisch betekenis geven aan iets wat volkomen abstract is – is dat wat je bedoelt?’
‘Aan iets wat misschien wel volkomen abstract en ook als nietszeggend is bedoeld, maar waar toch een paar spelregels in te ontdekken zijn.’
‘Automatisch kijken of de afbeelding “klopt” of niet…’
‘Word ik nou paranoia, of is alles erop gericht om m’n brein te manipuleren?’
‘Interessanter is of je je vrij kan vechten in je eigen geest.’
‘En dan zie ik dit en dan mag ik niet aan kaas en muizen denken?’
‘In het Boeddhisme zou je beginnen met: “Wat ik hier zie heeft geen betekenis.”’
‘Is dat alles?’
‘Of wil je dit commentaar uit de catalogus: “De kwaliteit van de pure lijnen raakt aan het codificeren van het kritieke discours van de 90-er jaren”?’
‘Blech. Nee. Dan liever: “Dit heeft geen betekenis”’
‘Wat jammer! Geen zin in codificeren? Van het kritieke discours? Lijkt mij wel lekker.’
[Dit is een Doorsel, dialoogje van rond de 200 woorden ditmaal over kunst.]
(c) 2018 Door de Flines